• Trauma-Therapie-Amsterdam

  • De therapeut

    Ik zal me even voorstellen. Ik ben Carolien Entrop

    broken image

     

     

    Waar ik vandaan kom

     

    Ik loop nu ongeveer 40 jaar mee in de therapie wereld. In die tijd heb ik verschillende therapierichtingen voorbij zien komen. Een aantal van die richtingen sprak me aan en daar heb ik mij in gespecialiseerd zoals gezinstherapie, groepstherapie en individuele therapie in de periode dat ik voor het Riagg werkte. (1975 -1989)

     

    Vanaf 1993 heb ik me zelfstandig gevestigd en heb ik me bekwaamd in sandplay, familieopstellingen en lichaamsgerichte therapie. Vooral Marianne Bentzen is belangrijk voor me geweest. Haar denken heeft mij geïnspireerd bij het integreren van de lichaamsgerichte en reguliere benadering.

     

    De laatste jaren ben ik erg geïnteresseerd in filosofie en zie dat daar dezelfde vragen spelen als in therapie maar dan op een abstracter en breder niveau.

     

    Inmiddels maak ik in mijn praktijk gebruik van alles wat ik heb geleerd en uitgeprobeerd, en uiteraard ook van mijn eigen levenservaring, zoals jeugdervaringen en de ervaring van mijn partner verliezen een aantal jaren geleden.

     

     

  • Mijn visie

     

     

    ‘Trauma betekent dat je de controle over de tijd kwijt bent, hulpeloos bent en niets voorspelbaar is’.

    - Bessel van der Kolk -

  • Mijn visie op therapie

    Ik ben steeds nieuwsgierig naar nieuwe ontwikkelingen.

    Voor mij is belangrijk dat therapie gericht is op keuzes kunnen maken, mogelijkheden zien en die in de wereld neerzetten.

     

    Beelden gaan altijd vooraf aan woorden

    To be or not to be that is the question

    William Shakespeare

     

    Verbinding:

    In onze jeugd passen we ons zo goed mogelijk aan aan de behoeftes van de mensen om ons heen. We zijn afhankelijk van onze opvoeders. Als er geen verbondenheid is door wat voor oorzaak dan ook, dan dissociëren we ons van de emotionele pijn en enorme angst die komt kijken bij een gebrek aan verbondenheid (attachment) in onze kinderjaren.

    De basishouding wordt er een van aanpassen en de emotionele pijn komt tot uiting door het afsluiten van gevoelens. Als er geen verbinding is en we zijn afhankelijk van anderen, dan verdringen we ons echte gevoel, we kunnen niet aangeven of iets prettig is of niet, en reageren met overlevingsstrategieën met de daarbij behorende houdingen, kort samengevat: Fight, flight en freeze.

     

    De DSM 5 heeft hier woorden aan gegeven. Dit gebeurt door extreem wantrouwen (paranoïde), of door onbewust het besluit te nemen om alles alleen te doen (schizoïde) of roekeloze onverschilligheid (anti-sociaal) of moeite zich te beheersen in relaties (borderline) of theatrale uitingen van emoties (theatrale) of gepreoccupeerd zijn met fantasieën over eigen succes en macht (narcistisch), of door te negeren en vermijden (vermijdend), of door altijd te twijfelen en zich afhankelijk op te stellen en geen beslissingen te nemen (afhankelijk). Zo hebben we ons gehandhaafd.

     

    Oriëntatie

    Als volwassene is de behoefte aan verbondenheid (acceptatie) dan nog steeds belangrijker dan onze onderbuikgevoelens, die we geleerd hebben te verdringen. We kunnen niet op ons gevoel vertrouwen. Ons gevoel, ons lichaam is niet een waarschuwing dat er iets aan de hand is. Ons lichaam liegt niet, maar we negeren ons lichaam en vragen ons niet af of iets prettig is of niet. We hebben geen plek om op te staan en kunnen ons daarom niet oriënteren. We hebben geen erkenning gekregen van de mensen om ons heen voor onze gevoelens, toen we klein waren en konden ons daardoor alleen verbinden met de mensen om ons heen door ons aan te passen.

     

    B.v. als we in een omgeving leven waarin tegen ons gezegd wordt dat we lui zijn, een nietsnut, en we steeds genegeerd, geslagen of misbruikt worden, dan beginnen we met ons te verdedigen. Als er geen reactie komt van de omgeving, alleen veroordelingen, dan is de reactie terugtrekken en als er dan nog steeds niemand is die ons troost, dan belanden we in niemandsland. We durven ons niet meer te bewegen, staan aan de grond genageld, ademen nauwelijks, hebben het benauwd en durven niet meer na te denken, te voelen, noch iets te verlangen. Je hebt concentratie problemen, bent angstig, je vermijdt contact met andere mensen, bent hulpeloos, kunt niet slapen, en bent altijd hyperalert en paniekerig. Je verwacht ieder moment weer een veroordeling, vijandigheid.

    Je kent geen ervaringen van troost, steun en stimulans om iets te ondernemen en wantrouwt een ieder.


     

    Beeld

    Stel dat er in het heden b.v. dat er niet naar ons geluisterd wordt. Welk beeld komt er op dat we voor ons zien. Is het een oud beeld dat getriggerd wordt of wordt er echt niet geluisterd. We nemen niet de tijd om ons te oriënteren en na te denken wat ons gevoel, ons lichaam ons wil vertellen. We nemen niet de tijd om rustig tot ons door te laten dringen wat onze zintuigen ons laten zien. Worden we genegeerd, uitgelachen, misbruikt, geslagen of wil iemand iets aardigs zeggen.

    Als oude beelden door ons lichaam worden getriggerd dan kijken we, horen we, voelen we niet, proeven we niet meer. Het oude beeld is voor ons de werkelijkheid en we kijken naar de grond of kijken schichtig om ons heen of staren en zien eigenlijk niets, maar zijn heel alert en onrustig, alsof ieder ogenblik iets erg kan gebeuren. We zijn het contact met onze zintuigen en onszelf kwijt en verliezen het contact met onze omgeving. De oude ervaring overschaduwt alles in het heden. Ons lichaam reageert alsof we in de oude situatie zijn en met ons verstand begrijpen we dat het niet klopt, maar ons lichaam kan niet anders reageren en we schamen ons of voelen ons schuldig. Oude overlevingspatronen worden als echt ervaren door ons lichaam, met de daarbij behorende gedachten, gevoelens en lichamelijke houdingen. Het contact met de omgeving is verbroken. Vroeger hebben we door ons gevoel te negeren en niet na te denken over wat ons overweldigt, ons aangepast aan de omgeving, door ons best te doen en het contact te behouden. We konden nergens anders heen.

     

    Autonomie

    Daardoor zijn we niet trouw aan wie we werkelijk zijn en durven geen nee te zeggen als iets niet goed voelt. We durven niet te voelen of iets prettig is of niet., laat staan na te denken over onze positie ten opzichte van anderen. We durven niet autonoom te zijn. We durven niet de tijd te nemen om rustig tot ons door te laten dringen wat onze zintuigen ons tonen. De tijd te nemen om na te denken hoe we zouden kunnen reageren op het beeld dat onze zintuigen ons tonen. We hebben niet geleerd om met gevoelens om te gaan , laat staan na te denken en hebben derhalve geen taal om aan te geven of iets prettig is of niet.

    Deze vroege pijnlijke ervaringen worden getriggerd als er een beeld verschijnt in het heden dat deze vroege ervaringen activeert met de vroeger daarbij aangeleerde reacties, lichamelijke houdingen, gevoelens en gedachten. Bovendien heeft het effect op onze fysieke conditie. We zijn verkrampt, en daardoor moe, piekeren en hebben slaapproblemen. Lichaam en geest zijn een. Elke gedachte, bv gevaar of angst heeft invloed op onze houding, onze ademhaling, onze levendigheid, onze mimiek, mogelijkheden om te bewegen, etc.

     

    Verbinding - vertrouwen

    Om te leren vertrouwen op jezelf, op je lichamelijke reacties, op wat je zintuigen je tonen, daar de tijd voor te nemen, en niet meteen te reageren, - wat wel nodig is in gevaarlijke of angstige situaties - is een moeilijk proces. Voordat je er erg in hebt, ben je je aan het verdedigen, vermijden, twijfelen, verstoppen, etc. Je lichaam reageert sneller dan het beeld. Bewust worden van het beeld, helpt je je lichaamsreactie te begrijpen. Reacties die logisch zijn bij het beeld wat je onbewust voor je ziet.

     

    Realisatie

    Het gaat erom of je je lichaam nog wel vertrouwt, wel voelt, of je de tijd neemt of krijgt om even na te mogen denken. Welk beeld hoort daarbij.

    Is dat een oud beeld? Durf je te kijken naar wat je nu ziet in je omgeving. Durf je te luisteren naar de omgeving, durf je je te realiseren of het prettig is of niet. Durf je daar de tijd voor te nemen. Kun je er woorden aan geven.

    Als dat niet lukt, is er een beeld waar je je prettig voelt, waar je je veilig voelt, b.v aan het strand of in een bos. Kun je eerst daar naar toe gaan en voelen wat er dan met je adem gebeurt, hoe je lichaam dan voelt, of je je daar kunt bewegen. Kun je daar dansen. Kun je het verschil voelen hoe je lichaam zich voelt als het veilig is.

    Alleen als je je lichaam mag voelen, kun je je oriënteren. Daarom is yoga, chi kung, tai chi zo belangrijk, dan leer je naar je lichaam te luisteren.

    Je lichaam weer in balans te brengen.

     

    Boom

    Te staan als een boom. Met wortels in de grond die je vasthouden als het hard waait, en met je lichaam net als een boom omhoog gericht naar het licht. Die twee krachten bestaan tegelijk. Kun je de warmte en de regen voelen die van boven komt, kunnen je blaadjes en wortels van je boom daarvan genieten. Je verdort als je niet van het water en de warmte kunt genieten dat van boven komt. Staan als een boom, dan kun je je oriënteren.

    Alleen als je de ruimte krijgt of neemt in contact met anderen en in contact bent met je lichaam en zintuigen, kun je je oriënteren en dat is een voorwaarde om te mogen leven.

     

    Vele godsdiensten geven aan dat we een weg te gaan hebben in het leven, de weg waar je je eerst leert te verbinden met de wereld om je heen en in je latere leven nadenkt en je je bewust wordt of realiseert in wat voor cultuur je bent opgegroeid. Welke houding neem je aan in het leven, dat je geschonken hebt gekregen.

     

    Een voorbeeld is de Me-too beweging, die aandacht vraagt voor de positie van vrouwen en vrouwen en mannen bewust maakt van de positie waarin ze gezeten hebben.

     

    In het boek Zhuang Zi (hoofdstuk 22) staat het volgende geschreven:

     

    Helder Licht vroeg aan Niemendal: "besta jij eigenlijk wel? Of niet misschien?"

    Niemendal gaf geen antwoord.

    Helder Licht, onbevredigd, keek met grote inspanning of hij Niemendals gestalte kon zien, maar alles wat hij kon ontwaren was duistere leegte. De hele dag zat hij te turen, maar zonder iets te zien, luisterde hij, maar zonder iets te horen: tastte hij in het rond, maar zonder iets te voelen.

    "Dit is wel het toppunt!" sprak Helder Licht. "Wie kan dit evenaren? Dat dingen bestaan dat snap ik. Maar deze negatie van wat dan ook, die kan ik niet bevatten. En toch heeft hij deze staat bereikt. Hoe zal ik hem ooit kunnen navolgen en een dergelijke perfectie bereiken!"

    vertaling uit het Chinees door Kristofer Schipper

  • Het beeld geeft inzicht en er wordt gevoeld

    Als ik aan het eind van een therapie aan cliënten vraag waar ze het meest aan gehad hebben, zeggen ze bijna altijd de matjes. Toen ik dit tot me door liet dringen, realiseerde ik mij dat beelden ons gedrag bepalen. Beelden zijn sneller dan woorden. Lichamelijke reactie is sneller dan beelden, maar beelden verduidelijken wel de lichamelijke reactie.

    Ik luister heel goed hoe een client zijn probleem verwoordt en laat dan het zelf en vervolgens de werkwoorden met de matjes op de grond neerleggen.

    Dit beeld toont het interne beeld van de client. Ik laat de client op alle matjes staan en vraag wat ze ervaren zodat ze het ook vanuit de positie van een ander ervaren. Als het niet lukt dan leg ik zelf de matjes neer, zie de plaaatjes hier boven, zodat ik duidelijk maak hoe een probleem ontstaat.

    Hoe ver weg liggen de matjes van elkaar, is er ruimte, welke matjes worden ervaren, waar wordt overheen gekeken, welke matjes liggen op een rij en wat betekent dat, welke kant wordt op gekeken, etc. Deze matjes vertegenwoordigen de innerlijke dialoog,: de delen, concepten, energieën of thema's die cliënten bezig houden.

     

    Voor mij heeft deze manier van werken vele nieuwe inzichten gegeven.

    Cliënten voelen zich erkend als bepaalde gevoelens neergelegd worden. Cliënten zeggen ik wist het wel, maar nu zie ik het. Het is verhelderend. Of: Ik zocht het altijd buiten mezelf, maar nu zie ik, dat het de angst is waarom ik niets zei, maar ze zagen nooit wat ik nodig had of doordat het daar ligt, ga ik voelen.

    Ik geef aan wat me opvalt en vaak geven cliënten aan dat het klopt met hoe ze zichzelf ervaren. Ze kunnen zich vaak niet verroeren, staan aan de grond genageld, maar het beeld werkt wel door en zo komt er toch op den duur beweging.

     

    Beelden geven meer informatie dan een gesprek en er kan veel genuanceerder over gesproken worden .

     

    Ik zou het leuk vinden om deze manier van werken met collega's te delen.

    Ik stel me voor om op vrijdag middag van 15.00 tot 17.00 uur maandelijks intervisie met elkaar te hebben.

     

    Mail me als je mee wilt doen. carolien.entrop@kpnmail.nl.

     

     

     

  • Traumatherapie

    Deze bomen reflecteren in het water. Reflecteren betekent weerspiegelen, beschouwen, overdenken.

    'Het ware geluk is het genieten van nieuwe levensvormen'

    - A.Badiou -

  • Wanneer kom je in aanmerking voor traumatherapie?

    Blijf er niet mee rondlopen!!
    Laat het je leven niet beheersen

    Herken je deze symptomen?

    Flashbacks, extreme sensitiviteit t.o.v. licht of geluid, hyperactiviteit, overdreven emotionele of schrikreacties, paniek, nachtmerries, stemmingswisselingen (woede of huilen), schaamte of gebrek aan eigen waarde, onvoldoende in staat om met stress om te gaan, slaapstoornissen

     

    Overgenomen trauma

    Een trauma kan ook een overgenomen trauma zijn uit een familie. Je voelt je bijvoorbeeld steeds opgejaagd, net als je moeder en grootmoeder. Of je bent steeds bezorgd om anderen. Of je voelt je zo vervreemd. Uit een familie opstelling zou kunnen blijken, waar dat mee te maken heeft..

    Er zijn pijnen die van de ene generatie op de ander overgaan. Sommige families zijn erg gevoelig voor bepaalde aandoeningen. Ook dan kun je van deze therapie profijt hebben.

     

    Andere symptomen zijn:

    angst, aanranding, aanval, achterdochtig, achtervolgingsdromen,

    ademen, adhd of add, alleen, argwaan, bang, bedreiging,

    besluitloosheid, bevende of trillende handen, bewegingsloosheid, bezorgdheid, bindingsangst, boosheid, borderline, claustrofobie,

    concentratie problemen, depressie, diefstal, dissociatie,

    duizeligheid, dwanggedachten, eenzaamheid, flashbacks, fobie,

    focussen, fybriomyalgie, misbruik ...

    Herken je deze klachten?

    Trauma's met een hoge intensiteit

    Zoals operaties, verdrinking, verstikking, dichtgesnoerd zijn, traumatische geboorte

    Niet aan te ontsnappen

    Aanvallen door wilde dieren, oorlog, bombardement, ontvoering, roof, fysiek misbruik, incest

    Fysieke pijn

    Denk aan operatie, anesthesie, verbranding, vergiftiging, hospitalisering, steekpartijen, schotwonden

    Gebrek aan voldoende verdediging

    Door valpartij, ongeluk, verwonding

    Emotioneel trauma

    Ernstige verwaarlozing, verlies of doorgaand misbruik

    Natuur rampen

    Zoals vuur, watersnood, aardbeving, tornado, sociale isolatie

    Verschrikkingen

    Zoals zien van een ongeluk, toe moeten kijken terwijl iemand wordt misbruikt, verkracht of mishandeld. Concentratie kamp

    Ziekten

    Waar een trauma soms aan ten grondslag ligt zijn: conversie, hysterie, fibriomyalgie, burn-out, chronische moeheid, migraine, whiplash, aangezichtspijnen, tics, fantoom pijnen, slaapstoornissen, endocriene en immuun regulaties, ADHD, ADD, depressies, angsten.

  • Vormen van traumatherapie

    Meer over somatic experience

    Trauma's zitten in ons lichaam opgesloten. Het geeft spanningen in ons lichaam. Door een trauma verliezen we de verbinding met onszelf, ons lichaam, onze familie, vrienden, onze omgeving en de tijd.

  • Vormen van traumatherapie

    Somatic Experiencing

    Somatic Experiencing

    Een therapie die op lichaamsniveau werkt. Peter Levine heeft deze therapie ontwikkeld. Hij noemt deze therapie "somatic experiencing".

    Peter Levine heeft in de dierenwereld gekeken en realiseerde zich dat dieren geen trauma´s hebben. Hij ontdekte dat dieren als ze aangevallen worden vlak daarvoor voor dood gaan liggen. Ze houden zich muisstil. Dit is een overlevingsstrategie. Dieren houden niet van dode dieren. Het dier dat aanvalt kan dan zijn belangstelling verliezen. Ook is het mogelijk dat de aanvaller even weg gaat, bv zijn jongen gaat halen, dan staat het dier dat zich dood hield op en rent weg. Als het veilig is, schudt het dier de angst en de lichamelijke verstarring van zich af.

    Wij mensen hebben meer moeite om uit die verstarring te komen. Het gevolg is dat we voorthollen op de automatische piloot, verstijfd voortleven en allerlei kwalen krijgen.

    Daarom is het nodig in situaties waarin een patroon langdurig bestaat ook lichaamsgericht te werken. Op deze manier wordt het mogelijk het voorval in zijn lichamelijke consequenties te herinneren en zo de fysiologische reflexen te herstellen, waardoor er weer een balans in het autonoom zenuwstelsel ontstaat. Dit wordt gedaan door te focussen op de lichamelijke gewaarwordingen, het accepteren van deze gevoelens, en deze weer te integreren in het lichaam.

     

    Wil je meer weten? lees dan mijn blogs, artikelen of neem even contact op.

    Meer lezen

    Wetenschappelijke achtergrond informatie vind je in de volgende boeken:

    • A. Damasio: Het zelf wordt zich bewust

    • De vreemde orde der dingen

    • De vergissing van Descartes

    • Het gelijk van Spinoza - Wereldbibliotheek

    • Boeken die de therapie beschrijven:

    • Peter A. Levine : De tijger ontwaakt - Altamira

    • De stem van je lichaam - Altamira

    • S. Porges: De polyvagaal theorie en de transformerende kracht van je veilig voelen - Uitgeverij Mens 2019

    • B. van der Kolk: Trauma sporen - Uitgeverij Mens 2016

    • Janina Fisher: Innerlijke zelfvervreemding overwinnen na trauma - Uitgeverij Mens 2018

    • Deb Dana: De polyvagaal theorie - in therapie - Uitgeverij Mens 2020

    • Gabor Maté: Wanneer je lichaam nee zegt - uitgeverok Ankh Hermus 2020
    • De website van Somatic Experiencing NEDERLAND: www.traumahealing.com

  • Opstellingen

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Opstellingen maken de verstoring in relaties, - door trauma’s, menselijke leed en lot, - zichtbaar.

  • Opstellingen

    Opstellingen maken de verstoring in relaties - door trauma’s, menselijke leed en lot - zichtbaar

    Waarom een opstelling?

    Die verstoringen kunnen soms generaties lang doorwerken. Angst en

    paniek kunnen dan plotseling optreden zonder dat het duidelijk is waar het vandaan komt.
    Iemand met een onverwerkt trauma houdt andere mensen op afstand en dat is - zeker voor een kind en vaak voor volwassenen - verwarrend. Als je te dicht bij komt, schrikt zo iemand en je krijgt de onbegrijpelijke reacties. Vooral als kind denk je: ze zijn boos op me” of “ik doe iets fout”. "Ik ben stom". Het zijn echter traumatische reacties van anderen, die met jou niets te maken hebben.


    Door een traumatische ervaring in je familie, kan het zijn dat je als volgende generatie je beschermt door:

    • op je hoede te zijn

    • je je niet durft te uiten of met anderen te verbinden

    • je gespannen en rusteloos bent
    • je kortademig bent
    • snel in paniek bent
    • je lichaam verstijfd is en je niets meer voelt

    Wanneer kan een opstelling jou helpen?

    • heb je de ervaring dat je steeds weer in bepaalde patronen vastloopt?

    • voel je je vaak onbegrepen?

    • heb je de neiging jezelf te isoleren?

    • voel je je soms overspoeld door gebeurtenissen?

    • vind je het leven zinloos?

    • voel je je chronisch moe of burned-out?

    • pieker je veel zonder tot daden te komen?

    • ben je extreem sensitief of hyperactief?

    • ben je schrikachtig of paniekerig?

    • schiet je te snel in stemmingswisselingen?

    • of zijn er andere reacties waar je “te” voor zet, te” emotioneel, “te” geraakt, “te” boos?

    • of wil je eerst een keer de kat uit de boom kijken?

    • Doe dan mee aan een workshop!

    Wil je meer weten? lees dan mijn blog (opstellingen) of neem even contact op.
  • intervisie

     

     

     

     

     

  • intervisie

    Graag zou ik weer starten met een nieuwe groep.

    Waarom?

    Mijn werkwijze met de matjes is als volgt: Ik luister heel precies naar de verwoording van de hulpvraag en kies dan een matje voor de client (het zelf), en wacht af wat de client zegt terwijl ze erop staat.. Vervolgens laat ik matjes neerleggen van de werkwoorden die de client net gebruikt heeft.

     

    Soms leg ik zelf matjes neer om een probleem te verduidelijken, maar meestal laat ik de client zelf het beeld op de grond neerleggen. Zo ontstaat een beeld van de thema's die de client bezig houden.

    Er zijn vele methoden om dit beeld te verwerken. Mijn methode is:

     

    Werkwijze met de matjes: Het beeld

    Volgens mij is er eerst een beeld en daarna geven we woorden aan onze ervaring. Werd dit beeld vroeger erkend of niet.

    De matjes geven een beeld, een beeld dat intern is, maar naar buiten wordt geprojecteerd. Met wie en wat voelt een cliënt zich verbonden; wie zien ze niet of wie ziet hen niet; wie staat heel dicht bij, en hoe wordt dat ervaren of veraf en hoe wordt dat ervaren; wordt er naar elkaar geluisterd en zien ze elkaar; met wie voelen delen, energieën, thema's of concepten of personen zich verbonden en met wie niet; kan de client bewegen of niet. Als de cliënt beweegt en een andere positie inneemt, welk matjes willen dan meebewegen. M.a.w. welke delen, (energieën, concepten, thema's of personen) die nu op de grond liggen worden beleefd en welke delen mogen niet gezien , gehoord en gevoeld worden.

    Er is een verschil of je zegt mijn moeder had weinig aandacht voor mij en daarover praat en je schuldig voelt dat je als cliënt je moeder afvalt of dat je ziet dat een moeder de andere kant op kijkt. Waar kijkt ze naar, waar is ze mee bezig en wat betekent dit voor de cliënt. Clienten hebben de neiging te denken het viel wel mee, of mijn moeder kon er ook niets aan doen of ze doen alsof, zetten een masker op en passen zich aan. Het gaat erom om hoe de client reageert op zijn of haar omgeving. Wat is de kwaliteit van de verbinding. Wat je bij jezelf niet kunt voelen, kun je ook niet bij een ander voelen. Gevoel is de lijm in een relatie.

     

    Zo wordt b.v. gezien dat moeder echt geen aandacht aan de cliënt schenkt, zonder dat het verwoord hoeft te worden. Het wordt zichtbaar dat moeder zich niet kan distantiëren van iets uit haar verleden en de pijn of angst die dit veroorzaakt, is voor de client zichtbaar. Ook al weten we niet waar moeder naar kijkt. Trouwens het kan iets zijn waar generaties al niet naar gekeken wordt. Of waar onze cultuur niet naar wil kijken. Denk aan de me-too beweging, die aandacht vraagt voor de positie van de vrouw en vrouwen en mannen bewust laat worden van de positie waarin ze gezeten hebben.

    Deze methode is in eerste instantie non-verbaal en daar cliënten geen woorden of taal geleerd hebben om met bepaalde spanningen om te gaan, volg ik hun proces en geef aan wat me opvalt.

    (Ik laat ze geen zinnen zeggen, zoals bij familieopstellingen wel gebeurde, ik volg alleen wat de client aangeeft, los het niet op. Dat gebeurt vanzelf).

     

     

  • broken image

    Een voorbeeld

    Ik geef een voorbeeld van dissociatie, omdat dat vaak niet herkend wordt in de therapie.

    Als cliënten een matje boven op zichzelf zetten , bv angst, dan zijn ze onzichtbaar. Ze zijn totaal geïdentificeerd met de angst. Voor mij een signaal van dissociatie. Waarom moeten ze zichzelf verbergen. Ik leg uit dat als iemand of iets boven op je staat dat je dan niets kunt verwerken. Je wilt alleen maar weg (flight) of je staat aan de grond genageld (freeze), net als een konijntje in de lampen van een auto. Je bent alleen aan het overleven.

    Een cliënt blijkt een vraag op te vatten als een opdracht om het op te lossen en voelt zich angstig als het niet opgelost wordt. Ik laat dan een matje kiezen voor zichzelf, een voor de vraag, een voor het oplossen en een voor de angst. Tot mijn verbazing liggen alle matjes boven op het zelf. Een duidelijk voorbeeld van dissociatie. Hierna wacht ik af wat de client hiervan vindt. Door te beschouwen wat op de grond ligt, komt er meestal wel een verhaal waarin het in het verleden verstandig was om je zo onzichtbaar op te stellen.

  • Reacties cliënten

    Een client merkte op dat door het buiten zichzelf plaatsen van de energieën of concepten, ze bestaansrecht krijgen.

    Vaak zeggen cliënten: ik wist het wel, maar nu zie ik het. Het is verhelderend. Of: Ik zocht het altijd buiten mezelf, maar nu zie ik, dat het de angst is waarom ik niets zei, maar ze zagen nooit wat ik nodig had of doordat het daar ligt, ga ik voelen.

    In een verbale therapie gaan cliënten nadenken over hun reacties, nu wordt het ook nog gezien.

     

    Samenvattend:

    Zoals je ziet begin ik met een beeld, en benoem wat me opvalt en vraag na of de client dat ook ziet, b.v. dat de client tussen de ouders of een andere energie in gaat staan en vraag na hoe dat ervaren wordt. Of hoe het is dat een client bv niet kan kijken naar het matje angst.

     

    • Door het beeld van het gezin van oorsprong neer te leggen, zie ik de problematiek. Bovendien het voordeel van matjes is dat je die boven op elkaar kunt leggen, waardoor dissociatie duidelijk wordt.
    • Door het benoemen wat ik zie geef ik de cliënt de kans om iets te verwoorden wat ze zouden kunnen ervaren. Cliënten zeggen dan dingen die ze altijd voor zich gehouden hebben. Ze zijn vaak verbaasd over hun eigen reactie. Bovendien worden aannames, impliciete herinneringen, lichaamshouding, die vaak emotioneel verborgen zijn, erkend. De client ziet de eigen reactie op de tot nu toe onbewuste dynamieken.
    • Voor mij is alles wat de client zegt en hoe het gezegd wordt belangrijk en ik luister heel precies naar de eerste zinnen hoe de hulpvraag wordt verwoord en wat ze zeggen als ze op zichzelf staan. Deze interactie wordt getoond, en de client is zelf verantwoordelijk voor het beeld. Ik vraag wel of het de goede film is.
    • Cliënten zien zichzelf in de opstelling staan en zien de interactie. Het gevolg is dat er minder gepraat wordt over: gerationaliseerd of in de verdediging gegaan wordt en nog eens uitgelegd wordt, etc. Cliënten krijgen niet de kans om uit te wijden en de focus blijft op de thema's die op de grond liggen. De context is zowel voor therapeut als de client hetzelfde. Ik zelf ben vaak verrast te zien welk beeld er neergelegd wordt: personen of energieën die ik niet verwacht had, blijken ineens heel belangrijk te zijn.
    • Ik benoem gedrag niet als weerstand maar als overlevingsgedrag, wat een andere houding van mij impliceert en voor de client duidelijk maakt dat het om een oud beeld gaat.
    • Cliënten staan ook op andere personen of concepten en voelen wat er gebeurt bij anderen.
    • Cliënten zien oorzaak en gevolg, maar niet lineair, maar ze zien bewegingen en zien en voelen hoe ze zelf reageren op deze bewegingen.
    • Je volgt alleen de client, ook al is het in jouw ogen vreemd, maar op een gegeven moment wordt voor mij duidelijk waarom iets zo geformuleerd wordt.
    • Doordat je als therapeut alleen volgt, blijf je dicht bij de beleving van de client en wat de client aankan. Als therapeut maak je dan niet zo snel een sprong, waardoor de client weer in zijn hoofd gaat zitten.
    • Hoewel ons lichaam nog sneller reageert, is het voordeel om met het beeld te beginnen dat de lichamelijke reacties begrepen  worden passend bij het beeld. Cliënten worden dan ook bewust van hun lichamelijke reactie, wat een waarschuwing kan zijn dat ze weer in oude beelden schieten.
    • Het is een interactioneel  of relationeel model, waarin alles positief wordt benoemd, b.v. “om te overleven mocht je dit niet voelen of er iets van zeggen; wat had je anders kunnen doen”. En wat gebeurt er met je adem als je daarover praat. Kinderen zijn afhankelijk van hun ouders en moeten sommige ervaringen verdringen. Dit wordt een patroon later in hun leven om met spanningen om te gaan. Dit is het patroon waarmee ze overleefd hebben in het gezin van oorsprong. Gevoelens worden in de therapie erkend en zelden geduid.
    • Leven is bewegen en bij deze vorm van therapie, wordt duidelijk waarom. Flexibel zijn en andere posities kunnen innemen, hoort bij het leven. Er wordt ook gezien waarom b.v. afstand nemen belangrijk is.

    Meedoen?

    In oktober wil ik weer met een groepje deze methode gezamenlijk verder uitwerken. Als je het leuk vindt om mee te doen, stuur me een mail.

    E mail: carolien.entrop@kpnmail.nl

  • Aanmelding

    Wat u moet weten als u overweegt zich aan te melden voor therapie

    broken image

    Aanmelding

    Wachttijd is maximaal drie maanden

    Ik doe mijn best u zo snel mogelijk te behandelen.
    Bij onze eerste ontmoeting dient u mee te nemen:
    • een geldige verzekeringspas,
    • een geldig identiteitsbewijs
    • een verwijsbrief van uw huisarts of een andere erkende verwijzer. 
    Samen stellen wij een behandelplan op conform de daarvoor geldende richtlijnen.
    broken image

    Registraties

    Meer informatie

    • Overheid geregistreerd psychotherapeute

    • VWS big no.49025766116

    • Lid diverse therapie verenigingen

    • Internationaal erkend Sandplay psychotherapeute (ISST)

    • Advanced Somatic Experiencing Participant

    broken image

    Zorgverzekeraars

    Ik heb contracten met:

    • Dit jaar heb ik nog contracten met de verzekeraars.
    • Volgend jaar ga ik op particuliere basis werken. De therapieën worden dan ten dele vergoed door verzekeraars, afhankelijk van de voorwaarden waaronder u verzekerd bent.
  • Contact

    Wilt u meer weten? neem dan even contact op.

    Dat kan telefonisch: 020-6426017 of 06-29002671
    of per e-mail: carolien.entrop@kpnmail.nl

    Psychotherapie praktijk Amsterdam
    Drs. A. Carolien Entrop
    Rooseveltlaan 205 - 1079 AR Amsterdam
    020-6426017
  • Registratie & Referenties

    Dit is wat cliënten over mijn behandeling zeggen

    broken image

    Registratie

    Ik ben door de overheid geregistreerd psychotherapeute

    • VWS big no. 49025766116
    • Lid diverse therapie verenigingen
    • Internationaal erkend sandplay therapeute (International Society for Sandplay Therapy)
    • Advanced Somatic Experiencing Participant
    • Vele workshops familieopstellingen gevolgd
    • Na  de opleiding somatic experiencing heb ik diverse workshops gevolgd bij Raja Selvam en Marianne Bentzen (Neuro Affective Psychotherapy)
    broken image

    Cliënten zeggen

    Over Carolien

    • "Meelevend, sociaal"

    • "je begrijpt snel het probleem van iemand anders en probeert een oplossing te vinden"

    • "je bent flexibel, je doet niet moeilijk"

    • "je hebt aandacht, ook voor ontastbare gevoelens"

    • "je bent rustig, stabiel"

    • "echt aarde mens, onbevooroordeeld, integer"

    • "betrokken, recht op de man af"

    • "Je bent aardig"

    • "Het is net of ik vitamines gekregen heb"

    • "het is een verrijking in mijn leven"

  • Artikelen

    Onderstaande artikelen kun je direct downloaden, ik wens je veel inspiratie toe!

  • Mijn Blogs

    Een blog schrijven betekent dat ik goed moet formuleren wat ik wil overbrengen. Tot mijn eigen verbazing merk ik dat ik ineens verbanden zie die ik me niet echt gerealiseerd had. Alsof het kwartje dan pas echt valt. Maar het op mijn website zetten heeft tot gevolg dat ik geen idee heb hoe het overkomt. Juist reacties zetten mij weer aan het denken. En daar gaat het toch om in het leven, dat we steeds weer gaan zien hoe mensen op ons reageren en wij ontdekken hoe wij geluisterd hebben naar anderen.

    December 28, 2023
    Een tijdje geleden had ik een gesprek met iemand die op vakantie naarTurkije ging, en we raakten...
    August 3, 2023
    Op 7 juni 2023 heb ik een lezing over bordeline gehouden voor het Euregionaal Congresburo (ECB...
    Als ik aan cliënten aan het einde van een therapie vraag, waar ze het meest aan gehad hebben in...
    Voor mij is belangrijk dat therapie gericht is op keuzes kunnen maken, mogelijkheden zien en die...
    January 3, 2022
      Het gaat steeds over een tweedeling in de samenleving. Wat is eigenlijk een tweedeling? Een...
      Gezondheid berust op drie pijlers: het lichaam, de psyche en spirituele verbinding.        ...
    meer berichten